چندین سال پیش درست توی چنین روزایی بود که جنگ شروع شد . خیلی ها رفتن و واسه آرمان هاشون، واسه اعتقاداتشون جنگیدن و جونشون رو دادن . درست توی چنین روزایی بود که خیلی از بچه ها یتیم شدن . درست توی چنین روزایی بود که خیلیا تا آخر عمرشون اعضای بدنشون رو از دست دادن . درست توی چنین روزایی بود که خیلیا مفقود الاثر شدن و دیگه هیچ وقت برنگشتن و...

حالا بماند که بعد از این همه سال که می گذره ، نه تنها ما خیلی از وصیتای شهدا رو عمل نکردیم که هیچ ،خیلی هاشون برعکس انجام دادیم .حالا بماند بعد از این همه سال نه تنها یه قاب عکس از شهدا روی دیوار خونمون که نزدیم هیچ ، پر دیوارای خونمون شده عکس خواننده ها و بازیگرای خارجی .حالا بماند که بعد از این همه سال که میگذره نه تنها یه کوچه به اسم شهدا که نزدیم هیچ اسم اونا رو از کوچه های شهرمون خط زدیم و...

اخه تا کجا باید پیش بریم ،اخه تا کی باید حرفای رهبرمون رو زمین بذاریم ، اخه تا کی به خاطر حفظ آبرومون سکوت کنیم ، آخه تا کی امر به معروف و نهی از منکر رو کنار بذاریم ، اخه تا کی در مقابل بی حجابی ها سکوت کنیم ، اخه تا کی در مقابل این همه گناه چشمامون رو ببندیم و سرمون رو توی برف کنیم... 

دیگه وقتش رسیده که به خودمون یه تلنگر بزنیم به خاطر شهدا ، به خاطر خودمون و به خاطر آرمان هامون که مدت هاست دارن خاک میخورن. 

خدایا کمکمون کن.....

ما خون دلها خورده ایم ، قرارمان برای نسل نوجوان و جوان این نبود!

من آنروز یک عشق داشتم؛ پیروزی یا شهادت، بعضی ها امروز هر ساعت، عاشق و معشوق آدم های غریبه می شوند و به سادگی دل می دهند و دل ربایی می کنند!

من آنروز از گل و لای و خاک سنگرها بر لباسهای ساده ام لذت می بردم و بعضی ها امروز از شلوارهای لی خاک نما و پاره پوره خارجی!

من آنروز در جبهه زیر آفتاب داغ، چفیه بر سر می انداختم تا نسوزم، بعضی ها امروز رو سری از سر انداخته اند که موی سر به نامحرم نشان داده و بسوزند ودیگران راهم بسوزانند!

من آنروز در خط مقدم برادران غریبه زیادی را می دیدم و به همه می گفتم: خدا قوت، نه خسته برادر!، بعضی ها امروز برای طرح دوستی، فقط با عجله از همه می پرسند: ASL؟

من در شب قبل از عملیات بر دستانم حنا می زدم تا در جشن پیروزی یا شهادت شرکت کنم، بعضی ها امروز بر چهره شان هفت قلم مواد آرایشی خارجی می زنند تا به نامحرم بگویند: من های کلاسم، نگاهم کنید!

من آنروز در وصیت نامه ام می نوشتم: خواهرم حجاب تو بر علیه دشمن از خون من موثر تر است، بعضی ها امروز حتی در پروفایل شان می نویسند: همیشه به روز هستم، دوره و زمانه عوض شده و عشق من مد گرایی و تقلید از غربی هاست !چادر را تجربه نکرده ام، قدیمی است!

من آنروز در بیسیم از بچه های پشتیبان می خواستم از طرفم برای دشمن نخود و آجر و سنگ ( آتش) بفرستند، بعضی ها امروز به هر ناشناسی می گویند: برایم شارژ بفرست!

من آنروز مشامم از بوی دود و باروت پر بود و برای رسیدن به هدفم، از آن لذت می بردم، بعضی ها امروز از بوی الکل در انواع ادکلن های خارجی!

من آنروز خشاب و اسلحه ام را برای نابودی دشمن در بغل گرفته بودم و بعضی ها امروز سگ های نجس تزئینی گران قیمت را !

من آنروز در جبهه، اوقات فراغتم را در چاله هایی، قرآن و دعا می خواندم، اسغفار می کردم و لذت می بردم، بعضی ها امروز در چت رو م ها به دنبال عشق ناشناس و گمشده ساعتها به بطالت، پرسه می زنند و روم عوض می کنند!

من آنروز در هنگام عملیات، در گوشی بیسیم، یا زهرا (س) و یا حسین(ع) می گفتم و بعضی ها امروز در گوشی خود، از نفس، عشق، ناز و فدایت شوم به نامحرم و ناشناس!

من آنروز در خط، یک دست لباس خاکی داشتم وبا آن احساس غرور، زیبایی و عزت کرده و شکر خدا می گفتم، بعضی ها امروز لباس های رنگارنگ خارجی و صورتی تزئین شده اما خود انگاره ای زشت که هیچگاه با تغییر مد، از خودشان راضی نمی شوند!

من آنروز با ذکر استغفرالله وقت می گذراندم و بعضی ها امروز با دکمه های بیجان موبایل برای اس ام اس های عاشقانه جدید و یا کلیدهای کیبورد برای ارسال پی ام های عمومی دعوت به دوستی با نامحرمان در چت روم ها!

من آنروز باد گیرم را تا روی دست و پا می کشیدم تا شیمیایی نشوم و برای دفاع توان داشته باشم، بعضی ها امروز شلوار و مانتوی کوتاه را انتخاب کرده اند که رهگذران را هم آلوده کنند!

من آنروز در خط مقدم حتی مراقب عطسه هایم بودم که حضور گروهانم را به دشمن راپرت ندهم، بعضی ها امروز بی واهمه در خیابان قه قه می زنند و با بزک وآرایش و البسه رنگارنگ، جلب تو جه نامحرم کرده و می گویند: مرا نیز به حساب آورید، آدمم!

من آنروز قبل از عملیات از حلالیت خواهی از همرزمانم و بعد از عملیات، از شکر خدا و یاد دوستان شهیدم صحبت می کردم و بعضی ها امروز از پایان سریال های عاشقانه فارسی وان و من و تو و مارک نوشیدنی های سر میز آنها!

من آنروز بعد از عملیات از بلندگوهای گوشه و کنار خط، بهر نبردی بی امان ... را می شنیدم، و بعضی ها امروز با سیستم گوش خراش ماشین بابا، آهنگ های رپ با الفاظ رکیک به محارم!

من آنروز از اطلاعات شخصی خود و دسته و گروهانم مراقبت می کردم تا دشمن از آن سوء استفاده نکند، بعضی ها امروز حتی مشخصات و عکس های شخصی و خانوادگی شان را بی پروا در فیس بوک و توئیتر منتشر کرده تا نامحرمان و بیگانگان هم آن را ببینند!

من آنروز در خط مقدم ساعت ها بیدار می ماندم تا دشمن غافلگیرمان نکند بعضی ها امروز ساعتها برای ملاء عام و مد نمایی، خود را تزئین می کنند تا با کار کم بهای خود، نامحرمان را غافلگیر کنند!

من آنروز به شوق شرکت در عملیات یا به یاد همسنگران شهیدم اشک می ریختم و قصد انتقام از دشمن را داشتم، بعضی ها امروز برای شکستهای عشقی شان افسرده اند و قصد انتقام از تمام آدمها و زمین و زمان را دارند!

من آنروز سرنگ ضد شیمیایی بر بدن خود شلیک می کردم، بعضی ها امروز، گونه بر رخ خود تزریق میکنند تا مبادا حقیر باشند، و شاید بیشتر به چشم نامحرم بیایند!

من آنروز خواب را بر چشمانم حرام می کردم تا ذلیل حمله غافلگیرانه دشمن نشوم، بعضی ها امروز خواب را با نگاه به مانیتور کوچک موبایل برای اعلام تعهد باطل به نامحرم، بر خود حرام کرده اند!

نه ! این قرارمان نبود ! ما رفتیم تا شما نیز راهمان را ادامه دهید، رفتیم تا امنیت امروز را به ارمغان بیاوریم و تو بتوانی عفت و حجاب فاطمی را بر گزینی! رفتیم تا دشمن، نتواند حیای شما را به بی حیایی تبدیل کند، رفتیم تا اطاعت کنیم از قرآن و رسول و اولی الا مر، تو هم مراعات کن! بر گرد و اندکی بیاندیش؛ ... ما خون دلها خورده ایم!